uzanıyorum, anlam arayışım yanımda böyle bi doluyum, ama sorarsan bilmiyorum, hem inan cevapları kimse bilmiyordur, izliyorum sadece, insan ömürler tüketirken nasıl da yeni ömürler türetiyor, dinliyorum, merak ediyorum, sorgulasam da içim dinmiyor, arıyorum ama acizlikten başka hiçbir şey bulmuyorum, girmiyorum, ben de içime sinmeyen hiçbir yola sığmıyorum, eskiden istiyordum, şimdi sadece ne istediğimi bilmek istiyorum, el yordamıyla yürüyorum, ama sanki aynı yerde sayıp duruyorum, duymuyorum, işime gelse de gelmese de hiçbir şeye uymuyorum, saat durmak nedir bilmiyor, ben de mecburi gecenin üçüne doğru iniyorum, görüyorum, karşımda surreal bir şeyler beliriyor, hemen senli benli oluyorum, bana diyorlar ki yine de siz siz olun, gülüyorum, gülmek de bir sorun mu diyorum, hayır diyorlar, gülmek de bir yorum, çokça şey söylüyorum ama hiçbir şey anlatmıyorum, düşüyorum önce, üşüyorum sonra, pasifik gibi bir kuyu, ayaklarımın altında kirli yosun, diyorum herhalde bu düş artık sonum, boğuluyorum da kimseye haber vermiyorum, bir akvaryumun içinde film şeridi gibi akıyorum, çınlıyorum sanki beynimin içinde kilise, uyanıyorum pervasız bir süngerin üstünde, sürüklüyorum lavaboyu kendime, susuyorum aynaya karşı eğri duran gövdemle, çarpıyorum suyu ardı ardına çehreme, farklı gün ve aynı bok diyorum, hadi çek sifonu.
